Portal branży kosmetycznej

Wąkrota azjatycka (łac. Centella asiatica L. Urban) jest cennym źródłem naturalnych substancji bioaktywnych wykazujących szerokie spektrum aktywności biologicznej, w tym działanie przeciwzapalne, antybakteryjne czy neuroprotekcyjne. Znajduje zastosowanie w kosmetologii, dermatologii i medycynie na całym świecie.

Wytwarzanie produktów kosmetycznych, podobnie jak produkcja leków czy żywności, wymaga stałego nadzorowania czystości mikrobiologicznej. Szczególnie jest to ważne dla produktów o wysokiej aktywności wody, zawierających składniki naturalne oraz niechronionych rozbudowanym systemem środków konserwujących. Kontrola mikrobiologiczna powinna obejmować zarówno surowce mogące być źródłem zakażenia (w tym wodę), środowisko produkcji oraz oczywiście produkt gotowy.

Uczucie pieczenia, swędzenia oraz kłucia to coraz częstsze dolegliwości, które zgłaszają pacjenci swoim dermatologom i kosmetologom. Są to jedne z objawów charakterystycznych dla cery wrażliwej, która stanowi obecnie poważny problem medyczny oraz kosmetyczny.

Kiedy w 2018 r. branża kosmetyczna stanęła przed wyzwaniem Strategii Plastikowej, w najśmielszych prognozach nie przypuszczaliśmy, że niedługo potem, bo na początku 2020 r. (już w trakcie rozwoju epidemii COVID-19), Komisja Europejska ogłosi jedną z największych dotychczas unijnych polityk, a największą dotyczącą środowiska, czyli Zielony Ład. Zgodnie z nią już nie tylko opakowania z tworzyw sztucznych, ale wszystkie opakowania, składniki kosmetyków, produkty gotowe i metody ich wytwarzania będą musiały przejść transformację w kierunku bardziej przyjaznych środowisku. Pod tym z pozoru niewinnym stwierdzeniem kryją się setki projektowanych regulacji, z których wiele będzie stanowiło istotne wyzwania dla branży kosmetycznej.

Deklaracje marketingowe produktu są jego siłą nośną. Dzięki odpowiedniej prezentacji, perswazyjnym opisom, przykuwającym wzrok grafikom i obietnicom wyjątkowego działania trafiają w ręce konsumentów, którzy, odpowiednio zachęceni, dokonują zakupu

Dystrybutorzy, importerzy i wytwórcy produktów kosmetycznych zamierzający wprowadzić lub udostępnić na rynku Unii Europejskiej produkty do trwałej koloryzacji brwi i rzęs muszą się liczyć z licznymi przepisami i obostrzeniami w zakresie doboru barwników i związków utleniających oraz ich oznakowania.

Przemysł kosmetyczny jest jednym z najbardziej perspektywicznych oraz innowacyjnych sektorów polskiej gospodarki. Charakteryzuje się ogromnym potencjałem, o czym może świadczyć ok. 3,5 mld euro przychodów z eksportu w ujęciu rocznym, co daje 14 miejsce w świecie i plasuje go w pierwszej piątce największych rynków kosmetycznych w Unii Europejskiej1.

Technologia RFID pozwalająca na szybką identyfikację poszczególnych produktów sprawdza się w wielu branżach. Ma zastosowanie od momentu przyjęcia czy produkcji towaru, przez jego magazynowanie, aż po transport i sprzedaż. Kluczową rolę odgrywają tu etykiety, dzięki którym ustalenie rodzaju danego towaru czy miejsca, w którym się on znajduje, odbywa się błyskawicznie i bezproblemowo.

Karolina Kuklińska-Kosowicz staje na czele dynamicznie rozwijającej się polskiej firmy kosmetycznej YOPE, którą od 2014 r. prowadzi z mężem Pawłem Kosowiczem – taka informacja pojawiła się w marcu we wszystkich pismach i portalach branżowych, uzupełniana o Pani wypowiedź, że „świat zmienia się na naszych oczach, a ja chcę dotrzymać mu kroku”.

Ostatnio większość z nas zmieniła utarty „plan na życie”. Okazaliśmy się elastyczni i skorzy do próbowania nowych rozwiązań w pracy, i życiu prywatnym. Zaprzestaliśmy dalekich podróży i poznajemy najbliższą okolicę. Odkrywamy uroki niedalekich lasów i pól, które do tej pory omijaliśmy jadąc samochodem lub pędząc z jednego spotkania na kolejne. Próbujemy nowych form aktywności fizycznej: oddzielnie ale razem. Wielu z nas nareszcie znalazło czas dla hobby, na którego rozwijanie dotychczas nie miało czasu, i oddaje mu się w domowym zaciszu.

„Postbiotyki” to dziś bardzo modne hasło w branży kosmetycznej. Czym właściwie są postbiotyki?

Z niecierpliwością czekamy na wiosnę i lato, bo prawie każdy z nas lubi wygrzewać się na słońcu i czerpać z niego energię. Jednak żeby było to w pełni bezpieczne, musimy chronić naszą skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV. Stosowanie ochrony przeciwsłonecznej to minimalizacja ryzyka nieprzyjemnych podrażnień lub wręcz bolesnych oparzeń. To również sposób na ograniczenie procesu szybkiego starzenia się skóry i zredukowanie pojawiających się na skórze nieestetycznych przebarwień.

Kosmetyki od stuleci stosowane są przez ludzi w celu poprawy zdrowia i wyglądu skóry. Pierwotnie wykorzystywano substancje pochodzenia naturalnego. Obecnie liczba nowo syntetyzowanych związków, potencjalnych składników produktu kosmetycznego, błyskawicznie się zwiększa, a wraz z nią poszerza się „luka informacyjna”, dotycząca całej gamy właściwości fizykochemicznych, a także możliwego szkodliwego działania. Zmienia się rodzaj i skład substancji wykorzystywanych w procesie produkcji, jednak konieczność zagwarantowania bezpieczeństwa konsumentów pozostaje niezmienna. Wynika ona m.in. z obowiązujących norm prawnych1, które regulują proces wprowadzania nowego kosmetyku na rynek. Ocena bezpieczeństwa kosmetyku może zostać przeprowadzona za pomocą tradycyjnych metod eksperymentalnych, które są czasochłonne i kosztowne.

Kilka lat temu spotkaliśmy się na Cosmoprof Bologna. Wystawialiście się wtedy po raz pierwszy w specjalnym pawilonie przeznaczonym dla nowych, dobrze rokujących firm z pierwszą, dość krótką serią produktów. W ciągu tych kilku lat przeszliście długą drogę…

Kosmetyki onkologiczne” czy „onkokosmetyki” to coraz częściej spotykane hasła wyodrębniające osobną grupę produktów kosmetycznych. Stanowią specjalistyczne preparaty kosmetyczne przeznaczone do pielęgnacji osób w trakcie lub po terapii onkologicznej, po chemio – lub radioterapii. Reakcje skórne wywołane radioterapią i chemioterapią stanowią poważny problem dla dużej liczby chorych na raka. Skuteczne w leczeniu raka terapie, zaburzają funkcję bariery skórnej, wywołując reakcję wkrótce po rozpoczęciu leczenia, która wpływa na jakość życia pacjenta. Radzenie sobie z tymi objawami za pomocą kosmetyków i niefarmaceutycznych produktów do pielęgnacji skóry do kamuflażu lub higieny osobistej są istotne dla zwiększenia samooceny pacjenta. Należy wziąć pod uwagę, że niewłaściwy wybór lub użycie produktu może wzmożyć ewentualne skutki uboczne terapii onkologicznych. Chociaż istnieją zalecenia dotyczące farmaceutycznego leczenia reakcji skórnych, brak jest zaleceń dotyczących wyboru lub stosowania produktów do dermatologicznej pielęgnacji skóry u pacjentów onkologicznych.

Rozporządzenie komisji (UE) nr 655/2013 z dnia 10 lipca 2013 r. określające wspólne kryteria dotyczące uzasadniania oświadczeń stosowanych dla produktów kosmetycznych miało na celu wprowadzenie na terenie Unii Europejskiej jednolitych wymagań w zakresie oświadczeń (w formie tekstów, nazw, znaków towarowych, obrazów, symboli i innych znaków), które informują bezpośrednio lub pośrednio o właściwościach lub funkcjach kosmetyków. W rozporządzeniu tym zawarto wytyczne związane z informowaniem o produktach kosmetycznych w zakresie zgodności z przepisami, prawdziwości udzielanych informacji, dowodów potwierdzających deklarowane działanie produktu, zgodności ze stanem faktycznym czy uczciwości informacji. Wytyczne rozporządzenia tyczą się zarówno etapu etykietowania kosmetyków oraz udostępniania ich na rynku, jak i reklamowania.

Wysoka jakość kosmetyków i środków higienicznych polega nie tylko na zadowalającym efekcie ich stosowania, ale także na nieobecności czynników niepożądanych, w tym zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Mogą być one powodem obniżenia jakości produktu kosmetycznego poprzez zmianę jego konsystencji, barwy i zapachu, jak również wpływać na bezpieczeństwo jego użycia. Produkty metabolizmu drobnoustrojów zanieczyszczających produkt kosmetyczny mogą być przyczyną m.in. reakcji alergicznych, a nawet stanów zapalnych [7]. Ponadto, drobnoustroje chorobotwórcze takie jak Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae czy Staphylococus aureus poprzez kontakt ze skórą lub błonami śluzowymi stwarzają niebezpieczeństwo rozwoju stanów chorobowych, w tym tak poważnych jak owrzodzenia rogówki oka czy zespół oparzonej skóry [25].

Początki sprzedaży kosmetyków pielęgnacyjnych to czas, gdy konsumentom zależało przede wszystkim na preparatach służących do utrzymania właściwej higieny, a receptury większości dostępnych na rynku kosmetycznym preparatów opierały się o składniki pochodzenia syntetycznego, dostarczane głównie przez przemysł petrochemiczny. Pod koniec XX wieku, kiedy dzięki działalności dr Alberta Klingmana rozpowszechnione zostało pojęcie „kosmeceutyku” od preparatów stosowanych w codziennej pielęgnacji zaczęto oczekiwać znacznie więcej niż tylko skutecznego usuwania zabrudzeń z powierzchni skóry i przyjemnego zapachu.